Een aantal maanden geleden had ik een idee. Ik liep er al een tijdje mee rond, maar er echt iets mee doen leek me onmogelijk. Op een mooie zondagmorgen maakte ik een lange wandeling. Ik vind wandelen heel fijn om te doen om na te kunnen denken. Het idee kwam weer boven. En ik besloot op dat moment dat ik het gewoon moest gaan doen. Dat ik het vertrouwen moest hebben dat het me zou lukken. Dat ik me niet moest laten tegenhouden door alle stemmetjes in mijn hoofd die zeiden dat het niet kon. Of me moest laten afschrikken door wat anderen er wel niet van zouden denken. Nee, ik besloot gewoon dat het er ging komen. No matter what. Mijn eigen magazine!

En ik begon gewoon. Ik nam contact op met de beste vormgeefster die ik ken en legde haar mijn plannen voor. Ze was gelijk enthousiast. Op basis van mijn ideeën, maakte ze een opzet en het idee werd concreet. Ik bedacht onderwerpen, vroeg om input aan vele ouders, schreef artikelen, plande interviews en samenwerkingen. Het duurde allemaal veel langer dan ik in mijn naïviteit had bedacht, maar het is gewoon af. Het idee in mijn hoofd is ineens écht geworden. Ik heb mijn eigen magazine. Hugo Magazine. Dit is zo gaaf!

Natuurlijk had ik liever een fotoalbum van mijn opgroeiende kind gemaakt, dan een magazine met zijn naam erop, omdat hij is overleden. Maar soms loopt het anders dan je had gepland of gehoopt. Dat is vreselijk verdrietig en ellendig, maar je doet er niks aan.

Ik geloof dat wij als mensen heel veel veerkracht hebben om met tegenslagen om te gaan. Dat we veel meer kracht bezitten dan we denken. Dat we ons door de grootste uitdagingen en diepste dalen heen kunnen slaan. Niet zonder slag of stoot. Niet zonder verdriet en pijn. Niet zonder weerstand.

Het maken van dit magazine maakte me weer bewust van het feit dat vertrouwen hebben in jezelf zo belangrijk is. Het vertrouwen hebben dat je het aankunt. Het vertrouwen dat je er gaat komen. Dat het misschien lastig wordt, dat er tegenslag zal zijn, maar dat het uiteindelijk goed komt. Ik geloof dat je zelf die keuze maakt. Om ervoor te gaan. Om ondanks de enorme berg verdriet, er het beste van te maken. En erop durven te vertrouwen dat het goed komt.

Vertrouwen is de krachtigste bron die je bezit. Vertrouwen geeft rust en maakt het leven makkelijker. Vertrouwen in jezelf. In je lichaam. In het universum. Ook al lijkt het erop dat je na het verlies van je baby al je vertrouwen bent kwijtgeraakt. Toch komt het goed. Met jou. En misschien niet op de manier waarop je verwacht. En misschien niet zo snel als dat je had gehoopt. ‘Everything will be allright in the end. And if it’s not allright, it’s not the end.’

Het is goed gekomen met mij. Ik heb Hugo niet teruggekregen. Wel de rust en het vertrouwen in mezelf. Dat heeft ervoor gezorgd dat Hugo Magazine bestaat. Een magazine dat ik nooit had willen maken, maar waar ik ongelofelijk trots op ben, nu het er toch is.

Nieuwsgierig? Meer informatie en bestellen kan hier.