Het is ergens begin december. Ik ben al weken niet fit. Rol van een bijholte ontsteking in een voorhoofdholte ontsteking en weer terug. En dit is niet de eerste keer dit jaar.
Ik besluit halve dagen te gaan werken. Het voelt als spijbelen. Ik heb de afgelopen jaren hard gewerkt om te komen waar ik ben. Toch neem ik rust. Verlangend naar de kerstvakantie waarin ik echt niks hoef. Daarna wordt het vast beter.
Het is januari. Maar het wordt niet beter. Ik voel me nog steeds niet fit en heb al weken hoofdpijn. Ik besluit langs de huisarts te gaan. Die doet wat testjes, onderzoekt mijn bloed, maar ik blijk, gelukkig, kerngezond.
En ergens wist ik dat ook wel. Er is niks mis met mij. Het probleem zit niet in mijn lichaam, maar in mijn hoofd.
Ik voel het al een tijdje. Dat het schuurt. Dat het wringt. Dat het tijd is om los te laten.
Maar mijn verstand houdt me tegen. Ik hoor de stemmen in mijn hoofd. Je hebt zoveel opgebouwd. Dat kun je niet maken. Er zit nog zoveel potentie in.
Maar ik weet ook dat ik altijd moet vertrouwen op mijn intuïtie. Dat die me altijd de juiste weg heeft gewezen. En diep van binnen heb ik de keuze al gemaakt.
Ik ga stoppen met De Babyverlies Academie. Na 5 jaar lang elke dag met babyverlies bezig te zijn geweest (plus de 3 jaar ervoor in mijn eigen proces) is het tijd om verder te gaan. Nieuwe wegen te verkennen. Mezelf opnieuw te ontdekken.
Het doet pijn en het voelt bevrijdend tegelijkertijd. Maar het voelt goed.
Ik stop niet vandaag. Er staan nog trainingen en een hele gave driedaagse in mei gepland, waar ik oprecht onwijs veel zin in heb. Maar ik heb tijd en ruimte nodig om te ontdekken wie ik nu ben en welke kant ik op wil. Want ik blijf coachen, trainen en spreken, maar niet meer specifiek op dit onderwerp.
Inmiddels lopen er gesprekken over een overname van De Babyverlies Academie. Daar kan ik nu nog niks over zeggen, maar dat zal ik delen zodra hier meer over bekend is. En nu is het februari. De hoofdpijn is over. Vanaf het moment dat ik de knoop doorhakte.
Ik voel dat er van alles stroomt en borrelt. Ik heb zoveel plannen. En tegelijkertijd doe ik ook gewoon soms even niks. Om weer op verhaal te komen. Mijn nieuwe verhaal.
0 reacties