Het is 4 uur in de nacht. Ik ben klaar wakker. Mijn ritme is zelfs na 5 dagen op Curaçao nog altijd in de war.

Ik probeer te slapen, maar er gebeurt teveel in mijn hoofd om die rust te vinden.

Ik herbeleef flarden van gesprekken die ik de afgelopen dagen had. Zinnen die zijn blijven hangen. Verhalen die indruk hebben gemaakt.

Het voelt als zo’n sneeuwbol die je schudt en dat er dan overal sneeuw dwarrelt. Als je hem een tijdje laat staan, wordt het water weer helder en kun je zien wat erin zit.

Vertrouwen op het proces is een uitdaging. Maar ergens weet ik dat de antwoorden die ik zoek al in mij zitten.

Ik heb grote dromen. Maar dromen worden pas realiteit door het gewoon te gaan doen. In actie te komen.

Ondernemen is een combinatie van strategie en passie. Keuzes maken en loslaten. Je eigen manier hierin vinden. Blijven leren, fouten maken en weer doorgaan.

‘Het pad ontstaat door erop te lopen’

Het is goed om een doel voor ogen te houden. Een richting te kiezen. Maar je kunt ook altijd van koers veranderen.

Ik weet nog niet precies waar mijn pad naartoe gaat. Maar ik weet wel dat ik blijf lopen. En misschien is dat wel het enige dat telt.