Als ik mezelf ergens moet voorstellen, staat het woord nuchter steevast in dat rijtje. Geen zweefteverij of hocus pocus voor mij.

Een paar jaar geleden had ik een interview met Maartje van NEL Magazine. We kenden elkaar toen nog niet en ik deed mijn verhaal. Na een interessant en openhartig gesprek, waarin de tijd sneller ging dan ik zinnen kon vormen, zei ze iets dat ik me als de dag van gisteren herinner: ‘Jij bent helemaal niet zo nuchter als dat je je voordoet’.

Ik wist dat ze gelijk had. Maar het voelde ook alsof het niet paste bij de identiteit die ik had aangenomen.

Ik groeide op in een klein Fries dorp, waarin ik op allerlei manieren afweek voor mijn gevoel, maar waar ik vooral gewoon wilde zijn en erbij wilde horen. Spiritualiteit was niet iets dat daarin paste.

Thuis spraken we niet veel over dit soort dingen. Niet omdat er iets verzwegen werd of er niet over gesproken mocht worden, het zat gewoon niet zo in ons systeem.

Die nuchterheid, dat is een label dat op mezelf heb geplakt. Een label dat veilig voelde en paste bij wat ik graag wil uitstralen. En dat ben ik ook nog steeds.

Maar inmiddels durf ik ervoor uit te komen dat ik óók een spirituele kant heb. Dat mijn gevoel eigenlijk altijd aan het roer staat. Dat ik keuzes altijd maak op basis van intuïtie. Dat ik op ratio niet alles kan verklaren.

Ik volg een aantal trainingen waarin dit thema steeds voorbij komt. Dat het één het ander niet uitsluit. Dat het er allebei mag zijn. Nuchter en spiritueel. Sterk en zwak. Zelfverzekerd en onzeker. Zelfstandig en afhankelijk. Avontuurlijk en saai.

We zijn het allebei. Ook al willen we het niet zijn. (is dat niet dat liedje..? 😉)

Het voelt als een ontdekkingsreis. In mezelf en naar mezelf.

Om onderbelichte en misschien wel verborgen kanten van mezelf te ontdekken. Om oude patronen te doorbreken. Om te ontdekken wie ik ben zonder het verhaal van Hugo. Om de emoties die daar nog steeds onder liggen bloot te leggen. Om mezelf uit te dagen me nog meer uit te spreken en los te breken van wat anderen daarvan vinden.

Om nog meer mezelf te kunnen en durven zijn. Aan beide kanten van elke schijnbare tegenstelling.