Bereid je voor op een flinke portie onvermogen na het verliezen van je baby. En dat bedoel ik echt niet vervelend. Met een beetje geluk heb je fijne mensen om je heen, familie, vrienden, collega’s, buren. Maar zelfs de mensen die het dichtste bij je staan hebben werkelijk waar geen flauw idee waar je doorheen gaat. Hoe het écht voelt. Ook al lijk je van buiten zo kalm, van binnen raast er een storm door je hoofd.

Mensen willen vaak wel helpen, maar hebben geen idee hoe. Als ze zien hoe verdrietig je bent, willen ze je troosten, dingen zeggen om je weer te laten lachen, het probleem voor je oplossen. Ze snappen niet dat er niets op te lossen valt. Als je blij bent en je lacht, dan zijn ze opgelucht. Ze willen je vooral niet van streek maken, dus zeggen ze niets en praten over koetjes en kalfjes. Want straks verpesten zij nog jouw humeur. Of nog erger, misschien ga je wel huilen. Ze hebben geen idee dat het zoveel pijnlijker is dat er niets wordt gevraagd. Dat het allemaal zo gezellig lijkt, maar het eigenlijk niet is.

En weet je wat het moeilijke is? Soms is het fijn als niemand iets vraagt. Dat je even een momentje blij kunt zijn. Dat het even niet over jouw ellende gaat, maar over de scheiding van de buren of de slechte gewoontes van de man van je beste vriendin. De opwarming van de aarde of de hongersnood in Afrika.

We verwachten vaak dat anderen precies aanvoelen waar we behoefte aan hebben. Dat ze aan je kunnen zien of je wel of niet wilt praten. Wel of niet iets wilt doen. Maar in werkelijkheid hebben ze geen idee. Ze doen maar wat. En soms pakt dat goed uit en soms ook absoluut niet. En hoe lastig het ook is, jij bent degene die ze dat moet vertellen. Omdat het per persoon, per dag of per uur anders kan zijn. Als jij niet aangeeft wat je nodig hebt, kan de ander nog zo zijn best doen, maar zal het nooit zijn zoals jij graag wilt.

Door jezelf open te stellen, te vertellen hoe het echt met je gaat en wat je nodig hebt, zul je meer begrip krijgen. Het is zo verleidelijk om te zeggen dat het wel gaat, terwijl je eigenlijk intens verdrietig bent. Dat je jezelf uit bed hebt gesleept en je wallen hebt weggepoetst. Stel je open, geef de ander de kans om iets voor je te kunnen doen, om naar je te luisteren. Verander het onvermogen van de mensen om je heen door ze te vertellen wat je nodig hebt. En als je het niet voor jezelf doet, doe het dan voor de ander. Want de meeste mensen willen niets liever dan van jou horen wat ze voor je kunnen betekenen.

Foto: Merten Snijders